خّـــــــــاطرات روزانـــــه مـــــن

آدمی که ذاتش درست باشه و محبت تو وجودش باشه بخاطر چشم داشت و مدیون کردن کسی به خودش ،کاری رو انجام نمیده ، میدونه که دنیا دوروزه و به کسی خوبی کنه به خودش برمیگرده و کمک کردن به دیگران برات لذت بخشه ، (یکیش خودم) ولی تا این سن فهمیدم خوبی بیش از حد به کسی بکنی اونو وظیفت میدونه و احترامی که بهش میزاری رو باج میدونه ،

البته نه هرکسی که نه، ولی ادمای این شکلی زیادن،نمک میخورن نمک دون میشکنن،جلوت رفیق شیشن و خودی نشون میدن ولی پشت سرت بد میگن و احمق فرضت میکنن ،اینا یا ذاتشون خرابه یا سر سفره ننه باباشون بزرگ نشدن .نمونش دامادمون حامد. 

خدارا چه دیدی شایدم روزی این متنو بخونه اقای مومنی .